عجایب هفت گانه ی قدیمی جهان
عجایب هفت‌گانه، به هفت اثر برتر معماری و مجسمه سازی دوران باستان اطلاق می‌شود. این هفت اثر ظاهراً اولین بار توسط یک فنیقیایی یونانی‌الاصل به نام آنتیپاتروس در قرن دوم پیش از میلاد در یک کتاب ثبت شده‌است. مشخص نیست که این فرد خودش این آثار را دیده‌است یا نه. به هر حال آنچه مسلم است این است که وی در زمانی می‌زیسته که تمام این شاهکارهای هنری سالم و موجود بوده‌اند و او نمی‌خواست ویرانه‌ها را به هم عصران خود معرفی کند.
شواهد باستان‌شناسی از بسیاری از اسرار تاریخی که قرنها عجایب هفت گانه را احاطه کرده بودند، پرده برداشته‌است. عجایب هفت گانه برای سازندگانشان نمادهایی از مذهب، اسطوره شناسی، هنر، قدرت و علم بودند و برای ما، آنها شواهدی از توانایی انسان هستند.
اهرام مصر
باغ های معلق بابل
گفته می شود که این باغ ها توسط بخت النصر ساخته شد وی بعد از ویران کردن معبد سلیمان در محل بیت المقدس کنونی در سال ۶۰۰ قبل از میلاد این باغ های معلق را برای ملکه ی خود که دختر هوخشتر پادشاه قدرتمند ماد بود، بنا کرد. این باغ ۵ طبقه داشت، هر طبقه با ۱۵ متر فاصله بر روی طبقه ی زیرین ساخته شده بود و در هر طبقه گل ها وگیاهان فراوانی را کاشته بودند و شاید از آن جایی که شاخ و برگ درختان به سمت طبقه های زیرین آویزان می شده، آن را باغ های معلق گفته اند البته باید اضافه کرد که کشور بابل در منطقه ی عراق کنونی واقع بود.
مجسمه ی زئوس
مجسمه ی زئوس در سال ۴۳۵ قبل از میلاد در شهر المپیا ساخته شد شهری که بازی های المپیک از آن جا آغاز شد. این مجسمه که شاهکاری از هنر و دانش بشری بود به نشانه ی احترام و پرستش زئوس که به اعتقاد یونانیان خدای خدایان بود، بر پا شده بود. جنس مجسمه از سنگ مرمر خالص بود و برای تزئین بخش های گوناگون آن از طلا و عاج استفاده کرده بودند و بلندای آن به ۱۳ متر می رسید. این شاهکار هنری بر اثر جنگ های گوناگون به کلی از بین رفت.
معبد آرتیمیس
ین معبد ۵۵۰ قبل از میلاد مسیح در ناحیه ی افه سوس در ترکیه ی کنونی ساخته شد ساخت این معبد آن قدر مهم بود که مردم شهرهای گوناگون با فرستادن هدایایی در ساحت آن شرکت کردند و پس از تکمیل از تمامی نقاط برای زیارت آن می آمدند. طول و عرض معبد ۱۳۰ در ۶۹ متر بود و ۲۷ ستون از مرمر خالص سقف آن را نگه می داشت که هر کدام از این ستون ها حدود ۱۹ متر ارتفاع داشتند ولی در سال ۳۶۵ بعد از میلاد اروس توستن فقط به خاطر کسب شهرت و قدرت این بنا را به آتش کشید، اما بعد مدتی آن را تعمیر کردند و تالار جدیدی برای آن ساختند و سرانجام به فرمان نرون آن جا را به کلی ویران ساختند.
مجسمه ی رودس
گفته می شود مجسمه ی هلیوس که یکی از خدایان یونان قدیم بوده است در نزدیکی آسیای صغیر و در مدخل خلیج رودس برپا شده بود این مجسمه از جنس برنز و به ارتفاع ۳۰ متر ساخته شده بود. نصب این مجسمه بر روی زمین از شاهکارهای معماری محسوب می شده و مخصوصا” حالت ایستاده ی هلیوس در حالی که پاهای خود را باز کرده بسیار جالب بوده است اما مجسمه در سال ۲۲۴ قبل از میلاد مسیح بر اثر یک زلزله ی شدید سرنگون شد و تا سالیان درازی به همان ترتیب بر روی زمین باقی ماند پس از مدتی مردم برای استفاده از فلز برنز بدن مجسمه تکه های آن را جدا کردند تا آن که بالأخره چیزی از آن باقی نماند.
آرامگاه ماسولوس
در سال ۳۵۲ قبل از میلاد هنگامی که ماسولوس پادشاه کاریس در ترکیه ی کنونی درگذشت، آرامگاه باشکوهی از مرمر خالص برای او در شهر هالیکارناس بنا کردند. این ساختمان چهار گوش و محیط آن ۱۴۰ متر بود و سقفی هرمی شکل داشت که بر روی تعدادی ستون استوار بود و بر بالای آن مجسمه ی کالسکه ی پیروزی با چهار اسب که شاه و ملکه بر آن سوار بودند، نصب دیده می شد. بلندی این مقبره به بیش ار ۴۰ متر می رسید و بارها توسط اعراب و بربرها مورد حمله قرار گرفت تا این که به سبب زلزله ی شدیدی از بین رفت اما در قرن نوزده میلادی بخش هایی از آن کشف گردید که هم اکنون در موزه ی بریتانیا نگهداری می شود.
فانوس دریایی اسکندریه
شاید قابل استفاده ترین این بناهای هفت گانه، چراغ دریایی بود که در بندر اسکندریه ی مصر برپا شده بود. این بنا ۲۰۰ پیش از میلاد مسیح توسط یکی از فراعنه و برای تقدیم به یکی از خدایان برپا شده بود. این ساختمان که بر بالای آن کوهی از آتش برپا می شد وظیفه ی راهنمایی کشتی ها را داشت و در حقیقت اولین چراغ دریایی جهان بوده است. این فانوس دریایی تا ۶۰۰ سال به خوبی انجام وظیفه کرد تا آن که سرانجام بر اثر زلزله ای کاملا” از بین رفت.
